Restauracija kapitalizma i penzioni sistem u Srbiji

 
Ozbiljne deformacije penzijskog sistema nastale nakon sloma SFRJ perpetuiraju se i danas, kako kroz katastrofalnu ekonomsku politiku, tako i kroz očuvanje državne tajne koja brižljivo štiti svaku informaciju o sudbini nestalih sredstava iz penzijskih fondova početkom devedesetih godina. I ovo je uticalo na aktuelan politički stav prema penzijskom sistemu.

Penzijski sistem, kao i celokupna sfera rada u okvirima postojećeg državnog projekta doživljava regresiju, što je uprkos apologetskoj logici odbrane mera štednji društveno neodbranjivo. Danas institut socijalnog osiguranja podseća, i više nego što to želimo da priznamo, stanje u kojem se nalazio između dva svetska rata. Kod narodnih masa se budi sve veći revolt, kako zbog opštih uslova rada, tako i zbog progresivnog osiromašenja koje pogađa sve a posebno stariji deo populacije. Većina mladih ljudi veruje da nikada neće ni dočekati penziju te da se od njih nepravedno uzimaju doprinosi koji se uplaćuju za sadašnje uživaoce penzija.

Neprepoznavanje značaja koji ima tekući sistem finansiranja penzija zasnovan na međugeneracijskoj solidarnosti indikator je sve intenzivnije desolidarizacije i depolitizacije društva. Ozbiljna je greška sveprisutno ignorisanje činjenice da svaki izbor između kapitalnog finansiranja i tekućeg finansiranja obavezno znači i izbor po pitanju preraspodele među generacijama. Na formiranje ovakvih stavova uticali su događaji iz recentnije istorije, počev od građanskog rata na teritoriji bivše SFRJ, restauracije kapitalizma, katastrofalne ekonomske politike prethodnih i sadašnjih vlada koje su ruiniranjem postojeće socio-ekonomske baze omogućavali klasno prestrojavanje i ›nove‹ režime akumulacije.

Takođe, liberalni zanos nakon dvehiljaditih samo je zamaglio temeljne neoliberalne procese u ekonomsko-političkoj sferi, nekritički slaveći evropske integracije, individualnu preduzetničku inicijativu, apstraktni pojam demokratije i sveopšte žrtvovanje društva u ime boljeg sutra. Kako se već više od dvadeset godina čeka bolja sutrašnjica, uz konstantno ubeđivanje od strane vlasti kako je ona tu, i kako prosto ne primećujemo kako nam je svima bolje, tranzitološka žrtva koju većina društva svakodnevno podnosi znači iskušavanje apsolutne egzistencijalne granice.

Zato treba odbaciti sva rešenja koja opravdavaju žrtvu, pogotovu žrtvovanje RF PIO u cilju »sveopšte društvene reforme«. Prvenstveno iz razloga što sistem tekućeg finansiranja sadrži u sebi prekopotrebnu redistributivnu komponentu čiji socijalni karakter treba biti usmeravan pametnom ekonomskom politikom, a ne politikom koja svoju narcisoidnost smatra bezalternativnom.

Tribina Zrenjaninskog socijalnog foruma »Restauracija kapitalizma i penzioni sistem u Srbiji« održaće se u četvrtak 19. maja 2016. u 19h u sali KUD-a »Petefi« u Zrenjaninu.

Govornik: Ivan Radenković, filozof i član kolektiva »Gerusija« iz Novog Sada.
Moderirator: Miroslav Samardžić, politikolog i aktivista Zrenjaninskog socijalnog foruma.