"U ovoj publikaciji objavljujemo dva teksta o nemačkoj partiji DIE LINKE (Levica). Partija DIE LINKE osnovana 2007. godine, relativno je nova politička snaga koja se u međuvremenu etablirala kao važan faktor na političkoj sceni u Saveznoj Republici Nemačkoj. U nju su se udružile dve organizacije koje su postojale još ranije: Partija demokratskog socijalizma (PDS) sa težištem rada u Istočnoj Nemačkoj i Izborna alternativa za rad i socijalnu pravdu (WASG), koja se u biti razvila iz leve opozicije unutar Socijaldemokratske partije (SPD) u Zapadnoj Nemačkoj. Treću grupu članova, koja je danas aktivna u DIE LINKE, čine ljudi koji prethodno nisu bili članovi ni jedne druge partije. Politički proboj DIE LINKE počeo je izborima za Bundestag u septembru 2009. godine, kada je sa 11,9 odsto glasova ušla u parlament kao jaka frakcija (klub zastupnika). Ovaj ogromni uspeh može biti pripisan, pre svega, razočaranju mnogih građana neoliberalnom politikom tzv. velike koalicije hrišćanskih demokrata (CDU) i socijaldemokrata (SPD). Nakon što je SPD od 2009. u opoziciji, prostor za delovanje DIE LINKE nažalost je opet smanjen. Prema prognozama DIE LINKE na izborima za Bundestag u septembru ove godine neće ostvariti onako dobar rezultat kao 2009. DIE LINKE će verovatno opet imati svoju frakciju u Bundestagu. Iz dva teksta koji slede, čitaoci mogu steći predstavu o programu i političkom razvitku partije DIE LINKE. Prvi tekst je osnovni program stranke, koji je nakon duge debate vođene unutar partije usvojen na kongresu u Erfurtu, u oktobru 2011, i na referendumu nakon kongresa podržan glasovima velike većine članova stranke. Partija je prema tom programu
koncipirana kao pluralistička organizacija, koja je utemeljena u tradiciji komunističkog, socijalističkog i socijaldemokratskog radničkog pokreta te feminističkog i drugih emancipatorskih pokreta. Poseban naglasak stavljen je na „raskid sa staljinizmom kao sistemom“. Program istovremeno sadrži načelnu kritiku kapitalizma kao dominantnog ekonomskog modela. U njemu je razvijena ideja demokratskog socijalizma kao moguće alternative. Pojedini delovi programa u prvom redu odnose se na politički i istorijski kontekst u Nemačkoj. Ako zanemarimo taj specifični kontekst, veći deo programa relevantan je za redefinisanje pozicija međunarodne levice i levičarskih partija. To je ujedno i najvažniji razlog zbog kojeg je Regionalna kancelarija Fondacije Roza Luksemburg (RLS) za jugoistočnu Evropu, bliska partiji DIE LINKE, odlučila da ovi tekstovi budu prevedeni.
Drugi tekst je napisala Cornelia Hildebrandt sa Instituta za društvenu analizu (IfG) pri Rosa Luxemburg Stiftungu u Berlinu. Ona analizira poziciju DIE LINKE unutar partijskog sistema u Saveznoj Republici Nemačkoj, socijalnu strukturu članstva i razvitak partijske strukture. Objašnjava i oko kojih se političkih i strateških pitanja vode kontroverzne diskusije unutar partije."
Beograd, april 2013.
Boris Kanzleiter
Direktor Regionalne kancelarije Rosa Luxemburg Stiftung Southeast Europe